Uzdin je naselje u opštini Kovačica, u Južnobanatskom okrugu (Srbija).
Postanak novog naselja Uzdina je u uskoj vezi sa postankom vojne krajine, koja je branila Banat, imajući za granicu Dunav, i koja je bila brana za dalje nadiranje Turaka. Austrijski maršal Frančesko je 1724. godine, pored Srba, kolonizirao i Rumune, koji su se bežeći ispred Turskog jarma, spuštali preko Transilvanskih alpa u plodnu Banatsku ravnicu. Kolonizovano rumunsko stanovništvo prvo je naseljeno na mestu današnjeg mesta (tada pustare) Padine oko 1767.godine. Prelazak na današnju lokaciju sela Uzdina, usledio je zbog nepovoljnih uslova za život (nedostatka vode) 1776.godine.
Uzdin se nalazi se severno od Kovačice, na udaljenosti od 10 km. Ovo selo pripada Potamiškim naseljima i od reke Tamiš je udaljeno 5 km. Koordinate:
DMS 45° 12′ 10″ N, 20° 37′ 7″ E
Decimal 45.202778, 20.618611
Hram Svetog Georgija u Uzdinu spada u najveće i najraskošnije hramove Rumunske pravoslavne crkve u Vojvodini. Hram je sazidan i osvećen je 1801 godine. Ikonostas u ovom hramu radio je od 1833 do 1836 godine poznati slikar Konstantin Danilo.
Ovaj hram karakterističan je i po tome, što je naivno slikarstvo priznato od strane Rumunske pravoslavne crkve i zvanično je našlo primenu u bogosluženju jer je 1940 i 1950 godine naivna slikarka Anujka Maran slikama uljem na platnu oslikala drvene crkvene barjake – LITIJE.
Naivno slikarstvo u Uzdinu
Počeci naivnog slikarstva u Uzdinu vezuju se za 1961. godinu kada se oko Anučke Maran okuplja grupa žena i počinje dotadašnje šare sa ručno istkanih kecelja i ćilima da prenose na papir, a nešto kasnije na platna. Njihova karakteristika je bila zaokupljenost motivima rumunskog folklora, onakvog kakvog su one sačuvale u sećanjima i onakvog kakvog su još mogle susresti na ulici, u polju, na prelu, na veselju, u selau.
Slike Uzdinki nemaju samo umetničku vrednost već predstavljaju veliku pomoć svima koji istražuju kulturni i spiritualni identitet Rumuna na ovim prostorima.