STAZE NAIVNE UMETNOSTI

Kao osnova prepoznatljivosti turističke ponude opštine Kovačica, u Srbiji i u svetu, jeste naivna umetnost koja je u svetskim razmerama postala brend sa specifičnostima i osobenostima vezanim za Kovačicu. Kovačička naiva je jedinstvena pojava u svetu. Ljubav prema lepom i potreba da se unutrašnji nemir i umetničko nadahnuće izrazi bojama i želja da se sačuva tradicija, folklore, izrazi poštovanje prema svom mestu, njegovim žiteljima, život u njemu, dovelo je do toga da je u Kovačici nastala kolonija naivnih slikara koji svojim delima zauzimaju visoko mesto u svetu umetnosti.

Naivno slikarstvo nastalo je sa nekoliko dela neposredno pred Drugi svetski rat, a organizovano je započelo svoju javnu prezentaciju 1952.godine. Veoma brzo, samouki slikari iz Kovačice počinju da svoje teme i svoje umetničko nadahnuće crpe iz svoje tradicije, svog folklora, svoje sredine, iz svojih običaja, poljskih poslova i obreda iz svoje ravnice. A to su sačuvali do danas.

Kovačički slikari imaju zajedničko stilsko obeležje zbog čega su i prvobitno nazvani školom. Sadržaji njihovih slika su nostalgične idilične teme koje pričaju o prošlosti, o životu na ulicama, u seoskim dvorištima, radu na poljima, o selu, zlatnoj banatskoj ravnici, prikazuju ambijente seoskih soba sa starim ćilimima i predmetima.

Značajna uloga u afirmaciji likovnog života vojvođanskih Slovaka pripada upravo predstavnicima Kovačičke škole naivnih slikara: Martinu Jonašu, Zuzani Halupovoj, Janu Knjazovicu, Martinu Paluški, Janu Sokolu i Janu Venjarskom. Zahvaljujući ovim umetnicima i nastavljačima njihovog dela, likovna umetnost Slovaka u Vojvodini postala je poznata širom sveta.

Počeci naivnog slikarstva Rumuna u južnom Banatu (Srbija) u Uzdinu datiraju iz 1961. godine, sa grupom žena okupljenih oko Anujke Maran. Njihova glavna karakteristika bila je zaokupljenost motivima rumunskog folklora.